Priorytety polityki państwa

Każde państwo ma swoje własne suwerenne cele i strategie, które mają zapewnić mu szybkie i skuteczne dojście do tego celu. Oczywiście niektóre cele związane są z kwestiami socjalnymi, inne typowo dotykają kwestii ekonomicznych, jeszcze inne wojskowych. Odpowiednie zrozumienie własnej pozycji międzynarodowej i skuteczne granie tymi atrybutami, które się posiada, jest kluczem do sukcesu. Nie każde państwo może jak Rosja czy Chiny budować swoją centralnie sterowaną gospodarkę i socjalistyczne społeczeństwo, ponieważ nie każde państwo ma tak ogromne złoża naturalne i surowcowe, które eksportują na cały świat. Te państwa mogą sobie pozwolić niekiedy na prowadzenie bardzo nierozsądnej polityki wewnętrznej i zewnętrznej lub kompletne zanegowanie dotychczasowego modelu globalnej współpracy, w oparciu o silne przekonanie o niezależności własnej gospodarki.

W dzisiejszych realiach jest jednak niemożnością długo wytrwać w stanie stałego embarga ze strony największych gospodarek świata, nie przyjmowanym na dyplomatycznych salonach. Praktycznie każda nieustępliwa władza, która siłuje się z oponentami na arenie międzynarodowej, dość długo może opierać się na zaufaniu własnego społeczeństwa. Widać to dobitnie w Rosji, gdzie społeczeństwo bardzo mocno ufa i popiera szczerze własnego przywódcę, uważając wszystkie inne państwa – zgodnie z linią programową partii i mediów populistycznych – za wrogie rosyjskiemu idealnemu systemowi. Nie tylko Putin wykorzystuje jednak strach przed otoczeniem i negatywne wydarzenia geopolityczne do zbudowania wewnętrznie spójnej polityki.

Wrogowie czyhający na dobro państwa to zawsze idealny motyw do tego, aby trwać u władzy, skoro społeczeństwo w takiej chwili próby potrzebuje silnego przywódcy. To klasyczne zagranie strategiczne, które sprawdzało się już w historii wielokrotnie – prawie zawsze prowadząc do wybuchu dużej wojny. Gospodarki wielkich mocarstw są w stanie po szybkim przestawieniu się na produkcję wojskową, przeżywać drugi okres wzrostów koniunkturalnych. Wojna dla wielu krajów bywa więc ekonomicznym motorem napędowym i niejedno państwo chętne wydaje ogromną część własnego budżetu na nieustające unowocześnianie i zwiększanie armii zawodowej. Zbieranie całego potencjału społecznego wokół jednego celu, jakim jest utrzymanie państwa pomimo nieustających problemów i ataków nieprzyjaznych państw, jest także doskonałym sposobem na wytłumaczenie wszystkim, dlaczego wyniki gospodarcze ostatnio były tak kiepskie, wszyscy biednieli i w państwie nie układało się najlepiej. To sprawia, że odróżnienie polityki wewnętrznej od zewnętrznej w tak zarządzanych państwach bywa niejednokrotnie bardzo trudne.

Kierunki myśli politycznej

W sprawnie i dobrze zarządzanych krajach liberalnej demokracji można po tym poznać stopień organizacji i dojrzałości społecznej oraz politycznej, że pomimo zmieniających się ugrupowań politycznych i rządów, pewne strategie i kierunku myśli politycznej całego państwa – pozostają niezmienne. To tzw. racja stanu, która jest pewnym rodzajem konsensusu pomiędzy najróżniejszymi grupami wpływu oraz mniejszościami i grupami społecznymi, co do tego, co dla Narodu jako całości jest w tej chwili absolutnie najważniejsze. Ważne jest także, aby przy opracowywaniu takiej racji stanu, kierować się również odpowiednimi wizjami i scenariuszami przyszłości. Na szczęście istnieje wiele sposobów odpowiedniego modelowania wydarzeń geopolitycznych czy ekonomicznych w perspektywie wielu dekad, więc mądre przygotowanie państwa na prowadzenie polityki we wszystkich tych zakresach nie powinno być zaskoczeniem ani zbyt dużym wyzwaniem organizacyjnym. Potrzebna jest wyłącznie wola polityczna do tego, aby przygotować takie założenia długofalowej polityki państwa w rzeczywistym, a nie tylko pozornym porozumieniu z innymi stronami, w tym partnerami społecznymi i opozycją polityczną.

Jeżeli wprowadzenie takich dokumentów na szczeblu centralnym miałoby spełniać wyłącznie cele propagandowe i wizerunkowe, a na zawarte tam zapisy nie godziłyby się rozmaite strony dialogu – wtedy po dojściu do władzy kolejnej ekipy, z pewnością kompletnie zmieniałoby się kierunek tych zmian. A to z pewnością nie służy długofalowej polityce państwa a także naraża konkretne społeczeństwo i kraj na uzyskanie łatki kompletnie nieobliczalnych i niestabilnych na arenie międzynarodowej. Sama reputacja państwa i rządu jest natomiast niejednokrotnie w stanie załatwić w dyplomacji i kuluarach największych instytucji międzynarodowych znacznie więcej, aniżeli jakiekolwiek inne argumenty siłowe czy finansowe.

Najważniejsze współcześnie zadania

Ze względu na atmosferę na arenie międzynarodowej, niektóre kwestie są po prostu niezbędne do poruszenia i nawet jeśli dane państwo nie miało konkretnej kwestii wpisanej do swojej agendy – zmieniające się warunki makroekonomiczne lub geopolityczne, wymuszają dostosowanie do tego swojej agendy. W ostatnich latach sytuacja na arenie międzynarodowej z pewnością jest bardzo niestabilna i poza regionami klasycznie kojarzonymi z pewnymi wyzwaniami, jak Bliski Wschód, zaczęto odnotowywać także fatalne zmiany nastrojów społecznych i politycznych także w innych częściach świata, a także Europy. Dotychczas uważana za bezpieczną Europa stała się na przestrzeni ostatniej dekady wyjątkowo nieciekawym miejscem rywalizacji określonych grup ekstremistów i terrorystów islamskich, z europejskim i amerykańskim porządkiem liberalnych demokracji i gospodarek opartych na korporacjonizmie. Bliski Wschód także zmienił się nie do poznania, mimo wielkiego zaangażowanie rozmaitych sił, organizacji i instytucji w poprawienie życia w tamtym rejonie świata.

Narodziny Państwa Islamskiego, zupełnie nowej i niespotykanej do tej pory na taką skalę, świetnie zorganizowanej i niesamowicie bogatej organizacji terrorystycznej, całkowicie zmieniły perspektywy wielu państwa. Ta organizacja nie tylko jest w stanie całkowicie na drodze bezpardonowej przemocy i brutalności, masowych egzekucji i nocnych najazdów na własne wioski – zawładnąć wieloma miastami i regionami Afryki oraz Bliskiego Wschodu. Nazwa Państwo Islamskie pokazuje, jakie są prawdziwe aspiracje tych terrorystów i coraz szybciej tereny zajmowane przez bojówki tej organizacji zaczynają na mapie przypominać prawdziwie rozrośnięty twór państwowy. Co najistotniejsze zaś z punktu widzenia europejskiego porządku i bezpieczeństwa wewnętrznego, coraz odważniej ISIS przeprowadza ataki bezpośrednio w Europie, na europejskich obywateli. To element całkiem nowy w rzeczywistości europejskiej, więc wymaga zupełnie nowych metod przeciwdziałania.

You might also like

Dodaj komentarz